Lumnia

Ondernemerspraat: De Vroege Vogel

Goed om je te realiseren als ondernemer: Je bepaalt zelf je uren!

Bij het bedrijf waar ik ruim 16 jaar gewerkt heb, mocht je vanaf 7 uur ‘s ochtends starten. Dat was best een riante regeling, zeker gezien het meeste werk labwerk betrof en je mag niet alleen in een lab werken. Op dagen dat het uitkwam met de planning in het gezin, stond ik om 7 uur voor de deur. Vroeg starten betekende immers ook dat je vroeg naar huis kon.

Nu nog zeg ik vaak tegen mijn man: ‘doe jij morgen de kinderen, dan kan ik om 7 uur beginnen en op tijd ermee stoppen.’ Maar wat als ik om 6 uur al klaarwakker ben? Ik heb geen uur nodig om me klaar te maken, zeker niet gezien ik veel vanuit huis kan doen, en dat ik om 6 uur wakker ben, betekent ook niet dat ik dan meteen uitgebreid kan ontbijten.

Toch zit die 7 uur als starttijd er zo ingebakken, dat het even tijd kost voordat het in me op komt dat ik ook gewoon kan opstaan en achter de computer kan kruipen. Ik hoef niet te wachten totdat de klok 7 uur aantikt, ik kan zelf bepalen wanneer ik werk. Goed, ik ga van cliënten niet verwachten dat ze om 6 uur ’s ochtends al voor de deur staan, maar met een eigen bedrijf is er genoeg dat ik kan doen buiten de cliënten om: administratie, facturen opmaken, urenregistratie, de website bijhouden, blogs schrijven. Dat zijn allemaal activiteiten waarvoor het weinig uitmaakt of het 6 uur ’s ochtends of 9 uur ’s avonds is. En dan heb ik het nog niet over de zelfstudie die ik volg.

Waarom zou ik dus niet gewoon opstaan als ik om 6 uur klaarwakker ben, en alvast een uurtje werk pakken voordat ik ga ontbijten? Geen haan die ernaar kraait! Als ik om 11 uur al lunchpauze wil houden, kan ik zelf bepalen of dat uitkomt met mijn werkzaamheden. Op dagen dat k geen afspraken heb staan, waarom niet? Dan is 1 uur ’s middags een prima tijd om te stoppen, zodat ik lekker van de middag kan genieten met mijn gezin.

De discipline opbrengen om aan het werk te gaan, is niet zo moeilijk als ik had gedacht. Er moet immers geld verdiend worden, dat stuk is niet anders dan voorheen. Het is echter wel wennen om mijn tijd zelf in te delen. Ik voel me bijna schuldig dat ik dit om kwart over zes ’s ochtends zit te typen, en in mijn hoofd speelt zich al een verhaal af hoe ik het ga verantwoorden als ik om 2 uur niet meer online ben. Dat ik het niet meer hoef te verantwoorden, aan niemand behalve aan mezelf, lijkt nog niet echt binnen te komen. En toch is het zo. Ik ben eigen baas, ik kan zelf bepalen wat ik doe. Niemand valt erover als ik van 6 tot 10 werk, dan een paar uur niks doe, en het om 2 uur weer oppak.

Hier ga ik wel aan kunnen wennen! Alleen moet die mentale knop dat het oké is om het te doen zoals het uit komt voor mij nog even om…

Scroll naar boven